خسته کننده های غیر قابل انکار

 مثلا یاد  همکاری بیافتی که بصورت کسالت آوری باید تا بعداز ظهر در کنارش روزت رو تموم کنی .

اونوقت چه اتفاقی میافته درست مثل یه خرس قطبی که تازه از خواب زمستونی بیدار شده می ری سرکار و مثل یه پنگوئن خوشحال برمی گردی خونه . SO نصف انرژی روزانتو گذاشتی برای سر و کله زدن با یه نفهم و برای عزیزای خودت حال نداری . بعدش چی میشه ؟

فقط اینو میدونم که به همکار نباید رو داد وگرنه روی کلت سوار میشه .

شعار امروز ما : همکار اینجوری خر است .