برف ، برف ، برف میباره

یه روز برفی و نگاه که میکنی همه چیز سفید پوش شده .

میگه تو دین مسیحیت میگن برف نماد یاس و ناامیدیه و تو روز برفی عروسی نمیگیرن . میگم آره راست میگی چون تو خوابم برف نماد غم و اندوهه . حالا یه سوال چرا ؟ چرا برف به این سفیدی نماد اندوهه ... میگه چون روی همه چیزو می پوشونه حتی چیزهایی که داری و تو دیگه نمی تونی پیداشون کنی .

راست میگه . گاهی برف یاس و ناامیدی روی زندگیمون میشینه اونقدر سنگین که پشتمونو خم میکنه و باید پاروش کنیم . چرا صبر میکنیم تا خورشید خانوم دربیاد و اونو آب کنه ؟ یاد رابطه هایی می افتم که سالهاست سرد شده و یخ زده . حالا پارو کردن که نه خورشید هم نمی تونه این یخ زدگی رو آب کنه فقط خرس قطبی می خواد که تو این برف رابطه ها به خواب زمستونی بره.

من برف رابطه ها رو حس کردم ، نزدیک شدن به بعضی از آدم ها آسون نیست . 

خدا کنه برف همه ی زندگی ها زود آب بشه ... الهی آمن